Μεταξύ Ελλήνων και Ελληνίδων συνεχίζεται η ασυνεννοησία. Άλλες έννοιες αποδίδουν οι μεν από τους δε στις ίδιες εκφράσεις και λέξεις. Σημαντικά κοινωνικά, πολιτικά ή και οικονομικά προβλήματα συζητιούνται σε συγκεντρώσεις «κωφών». Βέβαια, δεν είναι προνόμιο μόνο δικό μας. Το ίδιο παρατηρείται και μεταξύ των άλλων Ευρωπαίων που και αυτοί δίνουν την εντύπωση ότι το εγχείρημα στο οποίο συναινέσαμε με ενθουσιασμό πριν από 54 χρόνια όταν υπογράφτηκε η συνθήκη της Ρώμης (1957), δεν ήτανε βαθειά κατανοητό από τους εμπλεκόμενους εταίρους. Υπογράψαμε για να αφήσουμε πίσω μας τους στείρους εθνικισμούς και να βρούμε νέους τρόπους να αντιμετωπίζουμε πράξεις που οδήγησαν στο παρελθόν στην δυστυχία και στον θάνατο εκατομμυρίων Ευρωπαίων και όχι μόνο. Το τελευταίο ξεκάθαρο παράδειγμα αυτής της σύγχυσης παρατηρείται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιπόλαια στραφήκαμε σε διεύρυνση χωρίς να προϋπάρχει καμία προετοιμασία εμβάθυνσης. Αποτέλεσμα να φουντώσουν οι ανταγωνισμοί μεταξύ ορισμένων μελών, όπου με ξεπερασμένες πολιτικές που πηγάζουν από νοοτροπίες του παρελθόντος, δεν προσιδιάζουν στις ανάγκες της Ενωμένης Ευρώπης. Αναφέρομαι βέβαια στην διαμόρφωση οικονομικής πολιτικής που είναι ξεκάθαρα αποτέλεσμα εθνικιστικής νοοτροπίας. Διαμορφώνει μικρή ομάδα πλουσίων και εμπλουτίζει τον αριθμό των πτωχών.
Για να καταλάβουμε καλύτερα τις επιπτώσεις που έχει η παλιά νοοτροπία δεν έχουμε παρά να συγκρίνουμε την συμπεριφορά παρόμοιων εντολοδόχων των συμφερόντων ξένων κλειδούχων της περιουσίας των αδυνάτων. «Τρόικα» με διαφορετική ονομασία εμφανίστηκε και στην κρίση της εποχής Τρικούπη «δυστυχώς επτωχεύσαμε», στην κρίση του 1910 και του 1930. Περιμένει κανείς ότι υπεύθυνοι για τις τύχες των μελών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως σήμερα, θα είχαν μάθει από τις ολέθριες συμπεριφορές κερδοσκόπων παλαιοτέρων εποχών και παραγωγών όπλων του θανάτου. Όλοι γνωρίζαμε και γνωρίζουμε τις αφόρητες πιέσεις που ασκούντο επί των ελληνικών Κυβερνήσεων για την αγορά όπλων και μάλιστα άχρηστων όπλων.
Η πάταξη των συμφερόντων με εθνικιστικά χρώματα που παρατηρούνται σε όλες τις εθνικές εκλογές, θα έπρεπε να ήταν εμφανή σε όλους. Θα πρέπει να επιλέξουμε το ταχύτερο τους οραματισμούς για μια ομοσπονδιακή Ευρώπη, όπου η αλληλεγγύη και τα κοινά συμφέροντα να περνάνε σε πρώτο πλάνο ανοικοδόμησης της Ευρώπης. Τα ατυχήσαντα μέλη της Ευρώπης των 27, θα πρέπει να αναλάβουν και αυτά τις ευθύνες τους και να μην επιτρέψουνε άλλο την επέμβαση των στυλοβατών της επικίνδυνης οικονομικής πολιτικής των στενά εθνικιστικών συμφερόντων.
Καιρός είναι να επιστρέψει η Ευρώπη στα ιδεώδη της!
Β. Τ. 6/4/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου